Ook het onzijdig die verdwijnt
in Vaktaal, jaargang 20, nr. 1/2, 2007, blz.12-13
In Bieslog van 10 augustus 2004 signaleert Wim de Bie het verloren gaan van de genitivus van’t vrouwelijke betrekkelijke voornaamwoord bij vrouwelijke personen, te weten wier. Hij schrijft letterlijk:
“De vrouw wier is zeldzaam geworden. Wiens wint. De man wiens en de vrouw wiens. De vrouw wiens passeert schrijvers, correctoren en eindredacteuren. Moeten we er dan nog over knorren? …..Vaarwel vrouw Wier!”
Aldus Bieslog.
Dat de vrouw wiens sterk in opkomst is, blijkt ook bij een zoektocht via Google: 12.400 hits, hoewel nog altijd meer gevallen van de vrouw wier: 16.900. Ook het meervoudige wier wordt tegenwoordig regelmatig vervangen door wiens: “personen wiens gegevens niet achterhaald konden worden” (59.600 Google-hits personen wiens). Deze verandering is een mooi voorbeeld van het verdwijnen van één van twee woorden die (ongeveer) dezelfde grammaticale functie hebben.
Hoe ons doei naar Suriname overwoei
in Noordhollands Dagblad, 30 januari 2010 zaterdag
De relatie tussen Suriname en Nederland wordt nog steeds beïnvloed door het verleden, zeggen ze. Suriname wilde onafhankelijk worden, dan zal het ook onafhankelijk zijn, zeiden de Nederlanders. De Surinamers laten zich op hun beurt niet kennen en doen hun uiterste best om alles zelf te doen.
Omdat ik taalkundige ben, heb ik bij mijn bezoek aan Suriname, afgelopen december, tussen de eet- en andere bedrijven door, erop gelet of dat ook aan het taalgebruik te merken is. Zouden het Nederlands in Nederland en dat in Suriname nog veel met elkaar te maken hebben? Of gaat dat Surinaamse Nederlands zijn eigen weg, net zoals het Afrikaans?